Carl Huter

Op 9 oktober 1861 werd in Heinde bij Hildesheim Carl Heinrich Conrad Huter geboren als zoon van Heinrich Huter en Johanna Huter-Laffert. In 1882, Carl Huter was toen 22 jaar, ontwierp hij het grote Naturelschema gebaseerd op de zogenaamde Kiembladenleer. Van 1881 tot 1884 studeerde hij in Berlijn, Dresden en Leipzig o.a. bij Dr. Med. Cyriax. In 1889 introduceerde hij het begrip “Psycho-Physiognomik”.

Zijn turbulente leven werd gekenmerkt door een nimmer aflatende arbeid aan zijn kennis en aan het schrijven van enorm veel boeken waarvan het “Hauptwerk” de kroon is op zijn oeuvre. Hij heeft letterlijk alles bestudeerd wat er in zijn tijd aan kennis voorhanden was over de mens. Hij moet wel dag en nacht gewerkt hebben aan zijn boeken. Op 4 december 1912 is Carl Huter overleden aan een hartstilstand. Hij werd slechts 51 jaar.

Zijn enorme oeuvre is waarlijk een unieke schatkamer aan kennis. Wil men van deze schat profiteren zal men zeker tijd en energie moeten steken aan het bestuderen ervan. Onomwonden maakt hij in zijn “Hauptwerk” duidelijk dat men alleen door de studie van de Phrenologie tot een goed begrip van de Neu-Phrenologie (Nieuwe vorm Phrenologie zoals door Carl Huter ontwikkeld op basis van de zogenaamde oude Phrenologie) kan komen.
Degenen die beweren dat Carl Huter veel zaken niet beschreven heeft, zoals bijvoorbeeld het “bovenhoofd”, hebben zijn Hauptwerk alleen aan de buitenkant gezien, maar nimmer de inhoud van het complexe boek bestudeerd. Carl Huter heeft alles bestudeerd en in zijn unieke Hauptwerk beschreven.